DZIAŁ SYSTEMATYKI ROŚLIN

Dział Systematyki Roślin Ogrodu Botanicznego Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu powstał w latach 1922 - 1925. Zajmuje powierzchnię około 2,5 ha we wschodniej partii placówki. Zgromadzono w nim ponad 2000 gatunków roślin naczyniowych, skomponowanych w układzie systematycznym H. G. A. Englera, dominującym w światowej taksonomii w latach 20 – 30-ych XX wieku.

Dział Systematyki służy przede wszystkim dydaktyce - studentom Wydziałów Biologii oraz Nauk Geograficznych i Geologicznych UAM, a także innym szkołom o różnych poziomach nauczania, od podstawowego po akademicki. Jego zadaniem jest pokazanie bogactwa i różnorodności świata roślin, sposobu uporządkowania, cech taksonomicznych poszczególnych jednostek systematycznych (klas, rzędów, rodzin, rodzajów, gatunków).

Od początku istnienia działu został zachowany regularny układ poletkowy, wyróżniający stare ogrody botaniczne. Na poletkach jednej kwatery rosną rośliny różnych rodzajów i gatunków należące do tej samej rodziny. Sąsiadujące kwatery przydzielono rodzinom filogenetycznie spokrewnionym według systemu Englera. Z uwagi na specyficzne wymagania siedliskowe niektórych grup roślin, zostały one wysadzone w miejscach gdzie panują korzystne dla nich warunki. I tak na przykład, filogenetycznie najstarsze rośliny zarodnikowe nie sąsiadują z roślinami nagozalążkowymi, ale zajmują bardziej odpowiednią dla nich obszerną kwaterę położoną nad stawem w północno - wschodniej części Działu.

Rośliny uprawiane w Dziale Systematyki głównie pochodzą ze stref klimatu umiarkowanego, przy czym szczególnie bogato jest prezentowana flora Polski. Większą część kolekcji (60 - 70%) stanowią wieloletnie rośliny zielne i częściowo zdrewniałe. Około 20% to drzewa i krzewy, wyróżniające się dużymi walorami estetycznymi, ze względu na wiek. Rośliny jednoroczne oraz z cieplejszych stref klimatycznych to około 10% zbioru. Spora część taksonów pochodzi ze stanowisk naturalnych.

(Oprac. B. G.)