O NAS
Witamy na stronie Ogrodu Botanicznego
Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
|
Fot. Alicja Kolasińska |
Ogród leży w zachodniej części miasta. Jest przestrzenią spotkań kulturalnych i wydarzeń artystycznych, a przede wszystkim jednym z bardziej lubianych i najczęściej odwiedzanych parków w Poznaniu. Ogród Botaniczny posiada udokumentowane zbiory roślinne, służące celom naukowym, dydaktycznym i edukacyjnym przedstawione w 10 działach tematycznych. Z bogatej oferty obejmującej kursy, warsztaty, wykłady, prelekcje, zajęcia terenowe i ścieżki edukacyjne mogą skorzystać miośnicy przyrody i ogrodnictwa, dzieci oraz uczniowie. Podczas imprez plenerowych takich jak Majówka czy wrześniowe Urodziny Botanika odbywają się festyny, kiermasze, wycieczki i wystawy. Prowadzona jest dydaktyka uniwersytecka, a obecne zadania naukowe koncentrują się na ochronie gatunków zagrożonych i ginących. W centralnej części parku mieści się Pawilon Ekspozycyjno-Dydaktyczny, a w pobliżu niego zabytkowy drewniany Pawilon Letni.
Zapraszamy! |
|
|
|
||
|
|
Nasze początki
|
Fot. Archiwum Ogrodu Botanicznego UAM |
|
Poznański Ogród Botaniczny powstawał w czasach odradzania się państwa polskiego dla potrzeb szkół średnich i powszechnych. Bezpośrednimi inicjatorami tworzenia Ogrodu Botanicznego (1922-1925), zwanego wówczas Szkolnym Ogrodem Botanicznym, byli dr Joachim Namysł, Władysław Marciniec i prof. Rudolf Boettner, który był pierwszym jego dyrektorem. Ogród podlegał administracyjnie Magistratowi i Kuratorium Okręgu Szkolnego Poznańskiego. Pieczę naukową natomiast przez cały czas sprawowali profesorowie Uniwersytetu Poznańskiego. |
Fot. Archiwum Ogrodu Botanicznego UAM |
|
Fot. Archiwum Ogrodu Botanicznego UAM |
Na powierzchni ca 2,5 ha stworzono obszerny Dział Systematyki Roślin z basenem dla roślin wodnych, działy ekologiczne oraz wybudowano halę dydaktyczną. Od roku 1928 Ogrodem zarządzała Państwowa Szkoła Ogrodnicza, której dyrektorem był mgr inż. Wacław Zembal. W roku 1930 Ogród został powiększony o dalsze 9 ha, na których wg projektu prof. Edwarda Strausa, powstał obszerny Dział Geografii Roślin oraz kwatery roślin ozdobnych. |
Okres okupacji był dla Ogrodu, pod względem rozwoju kolekcji, okresem stagnacji. Po wojnie Ogród nadal pozostawał w gestii P.S.O. W roku 1949 na skutek reorganizacji, Ogród został przejęty przez Uniwersytet Poznański. Stał się on jednym z zakładów Katedry Systematyki i Geografii Roślin Wydziału Matematyczno-Przyrodniczego. Ze swoimi bogatymi zbiorami stanowił doskonałą bazę do prowadzenia zajęć dydaktycznych. W tym czasie powstały nowe działy Ogrodu, takie jak step, torfowisko, wydma. Rozbudowano i modernizowano Alpinarium, którego budowę wg projektu Z. Hellwiga, rozpoczęto już w roku 1938. Wybudowano pierwszą szklarnię, budynek administracyjny i pomieszczenia naukowo-dydaktyczne. Sukcesywnie zwiększano kolekcje roślinne. Pracownicy Ogrodu prowadzili zajęcia dydaktyczne, praktyki studenckie oraz kierowali pracami magisterskimi.
|
Fot. Stefan Korcz |
Fot. Archiwum Ogrodu Botanicznego UAM |
.jpg)
W latach 70 na uzyskanych nowych terenach od strony północno-wschodniej utworzono kolekcję roślin północnoamerykańskich, wybudowano naturalistyczny zbiornik wodny oraz Dział Roślin Rzadkich i Ginących.
W roku 1998 areał Ogrodu zwiększył się o tereny leżące po jego zachodniej stronie, uzyskane od ówczesnej Akademii Rolniczej im. A. Cieszkowskiego (obecnie Uniwersytet Przyrodniczy) w Poznaniu. Pozwoliło to na stworzenie nowej kolekcji roślin, a także poszerzenie bazy gospodarczej.
Obecnie Ogród Botaniczny UAM zajmuje powierzchnię 21,94 ha, na której zgromadzono ponad 6000 gatunków, podgatunków i odmian roślin z niemal wszystkich stref klimatycznych Ziemi.
(oprac. K.W.)